1․Ընդգծի՛ր փոխաբերական իմաստով գործածված բառերը։
Վարդագույն վանքը ձորափին լռել էր ինքնամփոփ, խոր ու մեղմ շշնջում էր օդը։
Քամին հալածում էր մառախուղի թանձր քուլաները։
Նա մռայլ նայում էր նիրհած լեռներին, համր արևակեզ ժայռերին։
Մշուշը փաթաթվում էր հինավուրց անտառներին և թավալվում բլուրների փեշերին։
Քամին մռնչում էր, և անձրևի տարափը ծեծում էր նրա դեմքը։
Կրակը արհամրհանքով ծիծաղում էր ջրի հոսանքի վրա։
Մեծ խորհուրդ կա այս ալեհեր լեռան մեջ։
Մռայլ ու անհյուրընկալ նայեց ամրոցը եկվորներին։
Ձայները անէացան հալվեցին․ քնած էին և՛, ամրոցը և՛, մարդիկ և՛, անդնդախոր ձորը։
2․Շարունակ՛իր նախադասությունները
Երկու օր է, ․․․
Մի իշխան երկար ճանապարհ էր կտրել և ․․․․
Ձմեռն անցավ բայց, ․․․
Մեկ էլ մի կրակոց լսվեց, և ․․․․
Երբ նա կռացավ, ․․․․