Շատերը Սարդարապատի ճակատամարտը ներկայացնում են ինչոր հրաշքի տեսքով, բրը իրականություն չի։ Պատմության մեռ ցավոք հրաշքներ չեն կարող տեղի ունենալ և ամեն մի քայլ ունի իր պատճառներն ու հետևանքները։ Այսպես Սարդարապատի ճակատամարտի համար մարդկանց ուժ տվեցին Վանից Երևան եկած բնակիչները, որվքեր արդեն պայքարի որոշակի փորձ ունեին և հենց նրանք էլ արողացան հուսասլքված հայությանը որտքի հանել։
Ալեքսանդրապոլի գրավումից հետո թուրքերը արդեն առաջ էին գալիս և հասել էին արդեն Սարդարապատ, Էջմիածին։ Փետրվարից սկսած Երևանում կամավորական ջոկատներ էին հավաքվում և ահա հենց այս կամավորական ջոկատների շնորհիվ կարողացանք հաղթել Սարդարապատի ճակատամարտը(մայիսի 21/18)։
Դմիտրի Լիխաչով Շատերը կարծում են, թե ինտելիգենտ մարդը նա է, ով շատ է կարդացել, ստացել լավ կրթություն (այն էլ` գերազանցապես հումանիտար), շատ է ճամփորդել, գիտի մի քանի լեզու: Մինչդեռ` կարելի է ունենալ այս ամենն ու չլինել ինտելիգենտ, և կարելի է այս ամենին չտիրապետելով, մեծ առումով, այնուամենայնիվ, լինել ներքնապես ինտելիգենտ: Ինտելիգենտությունը ոչ միայն գիտելիքների, այլև ուրիշին հասկանալու ունակության մեջ է: Այն դրսևորվում է հազար ու մի մանրուքի մեջ՝ հարգալից վիճելու ունակության, սեղանի շուրջ համեստ վարվեցողության, ուրիշին աննկատ (հենց աննկատ) օգնելու կարողության, բնության հանդեպ փայփայանքի, շրջակայքը չաղտոտելու, չաղտոտելու` աղբով, քնթուկներով, հայհոյանքով, հիմար գաղափարներով. այո, դա նույնպես աղբ է, այն էլ ինչպիսի՜: Ես ճանաչել եմ ռուսական հյուսիսում գյուղացիների, որոնք իսկապես ինտելիգենտ էին: Նրանք իրենց տներում պահպանում էին զարմանալի մաքրություն, կարողանում էին գնահատել լավ երգերը, կարողանում էին պատմել եղելություններ, որոնք պատահել էին իրենց և ուրիշների հետ, ապրում էին կարգավորված կենցաղով, հյուրասեր էին ու բարյացակամ, հասկանալով էին վերաբերվում ուրիշի ցավին և ուրիշի ուրախությանը: Ինտելիգենտությունը ունակություն է` ըմբռնելու, ապրումակցելու, այն համբերատար վերաբերմունք է աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ։
Առաջադրանքներ Ա․ Ո՞րն է հեղինակի ասելիքը։ Համաձա՞յն եք նրա հետ։ Հիմնավորե՛ք։
Հեղինակի ասելիքը այն է, որ ինտելիգենտ մարդը նա չէ, ով շատ է կարդացել կամ ստացել է լավ կրթություն, նա կարող է ունենալ այս ամենն ու չլինել ինտելիգենտ, ինտելիգենտությունը ունակություն է` ըմբռնելու, ապրումակցելու, այն համբերատար վերաբերմունք է աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ։
Բ․ Բացատրե՛ք հետևյալ միտքը, ,, Ինտելիգենտությունը ունակություն է` ըմբռնելու, ապրումակցելու, այն համբերատար վերաբերմունք է աշխարհի ու մարդկանց հանդեպ,,։
Գ․ Բնութագրե՛ք այս նամակի պատմող-հերոսին՝ ըստ նրա արտահայտած մտքերի։
Национальный армянский костюм, или тараз. женский костюм
Считается, что само название «тараз» происходит от арм. тар — буква, поскольку раньше костюм украшался буквами армянского алфавита.https://www.youtube.com/embed/WoIxkPin3Fk?enablejsapi=1&autoplay=0&cc_load_policy=0&cc_lang_pref&iv_load_policy=1&loop=0&modestbranding=0&rel=1&fs=1&playsinline=0&autohide=2&theme=dark&color=red&controls=1&version=3&showsearch=0&showinfo=1&hl=ru&wmode=transparent
Армянский тараз имеет множество вариаций, но основную разделительную черту следует проводить между западноармянским (сегодня земли Западной Армении находятся в Турции) и восточноармянским комплексом (современная Армения).
Что касается основной цветовой палитры костюмов, то наиболее распространены красный, изумрудный, синий, желтый цвета. При этом фартук и кокетка нижнего платья могут быть пестрыми и содержать огромное количество цветов и узоров, но об этом позже, а могут быть довольно лаконичными и сдержанными.
Но все же любовь армянского народа к яркости и пестроте заметна и в других деталях национального костюма: чуть ли не главным элементом традиционного тараза, как мужского, так и женского, являются голпа, или шерстяные вязаные носки. Они имели настолько большое значение, что входили в состав приданого у девушек. Голпа, как правило, были полосатыми или узорчатыми, хотя встречались и одноцветные, что, впрочем, скорее исключение. Поверх носков надевали обувь — трех — «лапти» на шнуровке, сделанные из кожи овец. Они были мягкими, но прочными, и их носили все представители среднего сословия и крестьяне. Более зажиточные дамы могли позволить себе кожаные туфли на каблуке с острыми задранными кверху мысами, которые в 19 веке надевали уже без носков, на европейский манер
Что касается главного компонента костюма — платья, оно, как правило, имело прорези в рукавах и носилось на запах, фиусируемое поясом, который украшался монетами и металлическими цепочками и вышивался традиционным орнаментом. Платье надевалось поверх нижнего платья и нижних штанов — шалвар, обычно сшитых из однотонной хлопковой ткани бордового или красного цвета. Верхнее же платье шилось из бархата или другой плотной ткани и иногда декорировалось орнаментом, но чаще было однотонным.
Рекламаabout:blankПОЖАЛОВАТЬСЯ НА ЭТО ОБЪЯВЛЕНИЕ
Фартук, надеваемый поверх платья вместе с поясом, был визитной карточкой костюма каждого отдельного региона. Набор цветов фартука отражал принадлежность хозяйки к той или иной общности, равно как и орнамент на нем.
Орнамент тараза представляет собой скорее общекавказский орнамент и содержит по большей части растительные мотивы, а также геометрические фигуры — ромбы, треугольники.
Головной убор имел форму цилиндра или скошенного конуса, спереди повторяя общий характер орнаментов костюма. Поверх головного убора набрасывалась (у женщин старшего поколения — завязывалась как косынка) тонкая полупрозрачная вуаль, волосы же у замужних женщин всегда были собраны в косы, у незамужних могли быть распущены.
В 19 веке наряду с этим головным убором был распространен вариант более низкий и открытый сверху, по-прежнему имевший сверху легкую накидку. При этом волосы также заплетались, но по бокам у лица выпускали две пряди, завивая их. Позже стали появляться головные уборы с уже готовыми накладными прядями.
1917 թ. բոլշևիկյան հեղաշրջումը նոր ցնցումներ առաջացրեց Ռուսաստանում. երկրի պառակտման լուրջ սպառնալիք էր ստեղծվել: Ճիշտ է, փետրվարյան հեղափոխությունը մերժում էր միապետությունը, սակայն այդ շրջանում Ռուսաստանի միասնությանը դեռևս լուրջ վտանգ չէր սպառնում: Իշխանությունը գրաված բոլշևիկների ծայրահեղականությունն ու անհանդուրժողականությունը երկիրը մղեցին քաղաքացիական պատերազմի՝ Ռուսաստանը բաժանելով ազդեցության առանձին գոտիների: Այդ առնչությամբ Ռուբեն Տեր-Մինասյանը գրում է. «… այն ժամանակ կային երեք Ռուսաստան՝ Դենիկինի, Կոլչակի, Լենինի: Երեքն ալ համահավասար ուժեղ, երեքն ալ նոյնքան հավակնություններ ունէին, որ տերը պիտի դառնան ամբողջական Ռուսաստանի, բայց երեքն ալ միմյանց թշնամի»
Դեկտեմբերի 5-ին (18) ստորագրվեց Երզնկայի (Երզինջանի) պայմանագիրը10, որով պատերազմող կողմերի միջև հաստատվում էր սահմանող գիծ Սև ծովից մինչև Վանա լիճը։
Կոտրվածքը ոսկրի վնասվածքն է` նրա ամբողջականության խախտմամբ: Մաշկի ամբողջականության խանգարման ժամանակ վնասող առարկայի կամ կոտրված ոսկրի սուր բեկորի ազդեցությամբ առաջանում են բաց կոտրվածքներ: Եթե մաշկի ամբողջականությունը չի խախտվում, կոտրվածքներն անվանում են փակ: Բարդ կոտրվածքները, երբ կոտրված ոսկրի ծայրերից անջատվում են մի քանի բեկորներ, անվանում են բեկորային կամ բազմաբեկորային, իսկ բազմաթիվ մանր բեկորների առկայության դեպքում` փշրված:
Պատճառներ Վնասվածքային կոտրվածքները առաջանում են չափից ավելի մեխանիկական ուժի միաժամանակյա ազդեցության հետևանքով` փոխադրամիջոցների, արտադրական, մարտական և այլ վնասվածքների ժամանակ։
Առաջին հերթին, պետք է տարբերակել բաց և փակ կոտրվածքները, որը ոչ միշտ է հեշտ: Եթե ճիշտ չանշարժացվի փակ կոտրվածքը, այն կարող է վերածվել բացի: Բաց կոտրվածքի դեպքում անշարժացումը կատարվում է այն դիրքում, որում գտնվում է վերջույթը: Այսինքն, ոսկրերի բաց հատվածները, որոնք դուրս են եկել մաշկից, ներուղղել չի կարելի: Դրվում է հնարավորինս մաքուր վիրակապ, և վերջույթը նույն դիրքով անշարժացվում է: Առաջացած վերքում արդեն առաջնային ինֆեկցիայի վտանգ կա, և ոսկրաբեկորները վերքի մեջ տանելու դեպքում ստեղծվում է լրացուցիչ վարակման հավանականություն: Բաց կոտրվածքների առաջին օգնությունը հիմնականում մասնագիտական է: Փակ կոտրվածքի ժամանակ բերվում է հնարավորինս նորմալ ֆիզիոլոգիական դիրքի և այդ դիրքում անշարժացվում: Անշարժացումը կանխում է նաև լրացուցիչ վնասումներն արդեն կոտրվածքից հետո, երբ կոտրված ոսկրի բեկորը շարժվելիս կարող է վնասել փափուկ հյուսվածքները և այլն: Անշարժացումը կարելի է կատարել ցանկացած ձևով. ստորին վերջույթի վնասման ժամանակ վնասված վերջույթը կարելի է ֆիքսել մյուս ոտքին, կամ ձեռքի տակ եղած ցանկացած փայտով: Վերին վերջույթի կոտրվածքի ժամանակ՝ վերջույթը ֆիքսում են մարմնին: Ֆիքսումից հետո անհրաժեշտ է վնասված հատվածում սառույց տեղադրել: Վերջույթների անշարժացման ժամանակ հիմնականում մեկ փայտ օգտագործելը բավական է, հատկապես վերին վերջույթի ժամանակ: Բժշկության մեջ օգտագործում են էլաստիկ մետաղալարային սանդղաձև Կրամերի բեգակալը, որը հեշտությամբ ծռելով ցանկացած դիրք կարելի է տալ՝ վերջույթին համապատասխան:
